Gedurende de opleidingsperiode werd ons van alles geleerd middels luid uitgebraakte commando's. We werden zo gedrild, dat ik zo weer zou kunnen marcheren en veldoefeningen doen. Het meest vermoeiende vond ik toch wel 6 kilomers hardlopen achter het kazerne terrein. De eerste weken was het meer het in gelid lopen oftewel exerceren.Dit werd al snel aangeleerd. Ik moest met een houten namaak geweer  oefeningen doen hoe men dit tegen de schouder houd en het in aanslag houden etc.    Het marcheren zelf ging verder goed, zij het sommige commando's nauwelijks te verstaan waren. Zo werd Geeft acht! vaak uitgeschreeuwd als "Gee ajt!" of  "Op de plaats usjt!" "Ingerukt......ash!" (Ingerukt , mars!).Af en toe werd er gelachen en werd de sergeant een beetje kwaad en begon dan nog harder te schreeuwen ,De namen kan ik me nog herineren  ( sergeant Rubring,bakker, en pluim. We hadden ook een paar telgangers in het peloton en mensen die niet zo snel het onderscheid konden maken tussen links en rechts. Voor hen kwam vaak het advies, dat links is waar je duim rechts zit. Dat maakte de verwarring nog groter, dus dat schoot niet zo op. Op het commando 'Peloton Halt!' Moesten we na het woord 'Halt', tellen door in gedachte te zeggen : 'en sta stil'. En bij het woord 'stil', moesten je voeten naast elkaar staan. Met die lompe schoenen aan kon je goed horen of het allemaal gelijk ging. We hebben vaak strafexercities moeten doen. Deels omdat we het marcheren niet goed deden. Vaak gebeurde dat met opzet. en deels vanwege een strafmaatregel wegens wangedrag. Dat laatste was 's avonds,maar dat vonden we niet erg omdat de sergeant dan ook moest overwerken. 

De kamer indeling was niet zo groot en er bevonden ongeveer 12 jongeren op een kamer ,deze werden later in een van de 3 peletons ingedeeld 1è pelt-2è pelt-3è pelt. en enkelen in de  staf .Er was ook iemand die werd afgekeurd en kreeg s5( dat inhoud dat je niet katabel was om soldaat te zijn.) Elke morgen was er appèl en werden we aanwezig gemeld,daarna lunch en omkleden om naar  het oefenterrein te macheren waar we onder weg aanvallen kregen van vliegtuigen en dekking moesten zoeken in de berm tussen struik gewas of sloot. Al je niet ver genoeg van de weg af was dan kreeg je `n trap dat je de sloot inrolde zo ook bij frè, die later bij cc (compagnie commandant) een klacht heeft ingediend.zo ging dat zes weken door  met bivak naar het oefenterrein anloo. Hier had men een hindernisbaan ,pistoolbaan etc. Het was koud en kil en wegen en paden glad maar er moest toch een spietmars gehouden worden op weg naar de kazerne, Enkele meters snel lopen ging niet en was gevaarlijk,dus stopte wij en protesteerde ,de sergeant vond dit niet leuk,en besloot toch maar, om op eigen gelegenheid naar de kazerne te lopen.